Ngozi powinien już chodzić do pierwszej klasy i poznawać zakamarki liczb i wyrazów.
Harper o tej porze roku zawsze chodził na długie spacery ze swoim tatusiem.
Ngozi powinien już chodzić do pierwszej klasy i poznawać zakamarki liczb i wyrazów.
Harper o tej porze roku zawsze chodził na długie spacery ze swoim tatusiem.
Helenka powinna właśnie przeżywać swoją pierwszą miłość i ukradkiem zerkać na swojego wybrańca.
Natta miała pomagać mamie w przygotowaniach do Paschy.
Yasser powinien biegać z kolegami i psocić na wzgórzach Palestyny.
Caroline już dawno miała wrócić z lekcji do domu… … ale nigdy nie wróciła
Yasser zginał od kuli.
Natta była za blisko ukrytej bomby.
Helenkę zatłukł pijany ojciec.
Harper dwa lata odchodził przez raka mózgu.
Ngozi nie przeżył uderzeń maczetą.
Zhang … Pawełek … Volidia … Sadik … Kay … Baiphavi … Olenka … Jamal … Yasser ... Nadia ... Orhan ... Juliette ... Eric ... Wojtuś ...
po niektórych nie została nawet biała trumienka.
Co uczyniliśmy tym braciom naszym najmniejszym?
Co uczyniliśmy, że to nie jest dobry świat dla dzieci?
Dzieci nie powinny umierać!
W ich małych ciałach nie ma miejsca na odłamki naszych dorosłych bomb.
Ich ciał nie powinny dosięgać kule naszych dorosłych kłótni, chciwości i wojen.
Ich brzuszki nie powinny skręcać się z głodu.
Ich rączki nie powinny żebrać wśród dorosłych o chleb, uwagę, cierpliwość czy miłość.
Ich wzrok nie powinien szukać bezpieczeństwa, schronienia, ciepła.
Ich stopy nie powinny uciekać.
Drogi Bracie i Siostro, którzy czytacie te słowa:zostawiam Was już w tym miejscu … w ciszy … z dziećmi i modlitwą: czy za nich czy za nas dorosłych
Królowo Niebieska! Matko, która dziecko straciłaś – zmiłuj się nad nami !
autor: o. Piotr Wiśniowski, pijar
Autorem aranżacji Grobu Pańskiego jest o. Piotr Wiśniowski SP.
